ตู้สาขาโทรศัพท์ไม่ก็ภาษาอังกฤษเรียกว่า PABX  หมายถึงระบบชุมสายย่อย ที่ออกแบบมาสำหรับใช้ในองค์การ หรือหน่วยงาน เพื่อจะให้องค์การหรือไม่ก็หน่วยงานนั้นๆมีเลขหมายโทรต่อ ไม่ก็หมายเลขชั้นในเป็นของตัวเอง ใช้เพื่อสื่อสารกันด้านในหน่วยงาน และยังสามารถใช้เบอร์พวกนั้นติดต่อเข้า-โทรออก ได้ต่อหน้าไม่ต้องผ่านโอเปอเรเตอร์ติดต่อสื่อสารไปยังระบบต่อโทรศัพท์ข้างนอกไม่ก็ชุมสายข้างนอก ระบบตู้สาขาโทรศัพท์ที่นิยมใช้มีอยู่ 2 ระบบได้แก่ อนาล็อก แบบ Switching PBX กับแบบดิจิตอล ไม่ก็แบบ IP-PBX นั่นเอง ซึ่งอาจจะชี้แจงให้เข้าใจถึงหลักจัดการโดยละเอียดได้เช่นนี้

ตู้สาขาโทรศัพท์แบบอนาล็อกหรือแบบ Switching PBX เป็นระบบที่ได้รับความชื่นชอบมากในสมัยก่อน แต่ถ้าว่าปัจจุบันนี้ได้รับความชื่นชมเบาลงไปอย่างมากมาย ใช้สายโทรศัพท์แบบสายเล็กสีเหลือง ซึ่งมีทั้งแบบ 2 สายกับแบบ 4 สาย วิธีการดำเนินงานก็คือ ควรมีพนักงาน 1 คน ทำหน้าที่เป็นโอเปอเรเตอร์ สำหรับนั่งลงคอยต่อสายในไปยังส่วนนานา กระบวนการคือรับสายเพื่อจะติดต่อสอบถามต้นสายว่าปรารถนาสื่อสารกับฝ่ายไหน ต่อจากนั้นก็จะกระทำการต่อสายโดยการเอาสายต่อโทรศัพท์ที่ต่อเข้ากับหัว RJ-11

ตู้สาขาโทรศัพท์แบบดิจิตอลไม่ก็แบบ IP-PBX  คือการรวมเทคโนโลยีของ ระบบโทรพื้นฐาน ที่ใช้กันทั่วไปรวมกับระบบ VoIP ทำให้ได้คุณสมบัติของระบบติดต่อ ที่มีความเก่งกาจมากขึ้น อาจจะเชื่อมต่อติดต่อสื่อสารกันได้ครอบคลุมเพิ่มมากขึ้น โดยอาจติดต่อกันได้ทั้งบนระบบต่อโทรศัพท์พื้นฐาน ที่มีอยู่และทางระบบ IP ได้พร้อมกัน คุณสมบัติที่ทาง IP-PBX มีอยู่เป็น อาจจะเชื่อมต่อกันผ่านทางระบบข่ายงานหรือ IP ได้ ผู้บริโภคสามารถเกี่ยวโยงเข้าสู่ระบบจากแห่งใดก็ได้ที่มีเน็ตเวิร์ก ไม่ก็ Internet เชื่อมต่อถึง